Van vader op zoon: een leven in de uitvaart

Marc Hayen groeide op tussen uitvaarten. “Mijn zaak is begonnen bij mijn vader. Ik heb nooit iets anders gedaan,” vertelt hij. Op zijn achttiende begon hij officieel te werken aan de zijde van zijn vader en nam de zaak samen met zijn echtgenote Rita over toen hij zevenentwintig werd. “Het was gewoon vanzelfsprekend. Mijn vader deed het, ik hielp altijd mee, en ik heb alles van hem geleerd.” Marc legt uit dat de opleiding in die tijd veel minder gestructureerd was dan nu. “Er was toen geen echte school voor begrafenisondernemers. Alles heb ik in de praktijk geleerd, bij de families, tijdens de diensten. Dat is mijn echte school geweest.”

Groei en evolutie van de zaak

Onder Marc groeide het aantal begrafenissen spectaculair: van 30 per jaar bij zijn vader naar 130 à 150 per jaar. “We hebben de zaak overgenomen, het huis gekocht naast het centrum en daar zijn we samen met het team gaan uitbreiden. Alles moest optimaal benut worden.” Hij heeft de reputatie van zijn uitvaartcentrum stevig uitgebouwd. “De mensen kennen ons, weten dat het hier netjes en verzorgd is. Dat gaat verder dan de uitvaart zelf. Het gaat om hoe je de families begeleidt.”

Menselijkheid boven alles

Voor Marc staat menselijke begeleiding voorop. “Eerst moet je vriendelijk zijn, luisteren, families verder helpen. Soms weten mensen zelf niet wat ze willen voor hun dierbare. Dan geef ik opties, begeleid ik hen bij hun keuzes, maar het blijft altijd hun beslissing.” Deze aanpak zorgt ervoor dat families terugkomen. “Ze komen terug omdat het goed geweest is. Dat is de enige reden. Ze voelen dat ze hier gehoord worden.”

De magie van de koffietafel

Een van de meest opvallende elementen van de aanpak van Marc en Rita is de koffietafel. Bij Hayen is dat geen bijzaak, maar een essentieel onderdeel van het afscheid. “Bij ons hoort altijd zwart boerenbrood met ‘kipkap’, suikerbrood, krentenbrood en pistolets met verschillende soorten beleg. Het is vertrouwd, het hoort erbij, het geeft een gevoel van samenhorigheid.” De ‘kipkap’, een streekproduct bestaande uit fijngehakt vlees, wordt met zorg bereid door de lokale slager en is een uniek kenmerk van de regio. “De koffietafel is een familiebijeenkomst waar herinneringen gedeeld worden, verhalen verteld en steun gevonden.” Marc merkt dat families dit enorm waarderen. “Zelfs als iemand anders het organiseert, vragen ze vaak: ‘Hebben jullie ook suikerbrood en kipkap?’ Het is een traditie, een stempel van wie we zijn.”

Samenwerking en vertrouwen

Marc benadrukt dat hij het werk met Sereni als ondersteunend ervaart. “Mijn zaak is verkocht, maar ik mag nog steeds mijn eigenheid behouden. Ze laten me met rust, maar bieden hulp wanneer nodig. Dat geeft gemoedsrust.” Hij deelt ook zijn visie op opvolging binnen het team: “Roald en Andreas nemen taken over, en er is wederzijds respect. Het werk wordt doorgegeven, maar de menselijke benadering blijft centraal staan.” Marc ziet dat uitvaarten steeds intiemer en eenvoudiger worden, zeker na corona. “Vroeger waren het grote koffietafels met 100 tot 150 mensen. Nu is het meer een intieme kring. Maar de essentie blijft: families samenbrengen, herinneringen delen en respectvol afscheid nemen.” Hij sluit af met een glimlach: “Bij Hayen zorgen we dat alles mooi, netjes en warm is. Dat families zich gezien en gehoord voelen. En dat begint bij de koffietafel.”