Een verfijnde vaarwel. Van scheepsagent naar uitvaartplanner.

Tekst: Els Verbelen, Foto's: Filip Naudts
Nadat Kim twaalf jaar als scheepsagent werkte, gooide ze het roer om. Uitvaart werd haar wereld. Een wereld waarin ze thuiskwam. Kim ademt empathie. Ze leest tussen de regels van ieders verhaal. Dit onuitgesprokene geeft ze in een zachtheid aan mensen terug. Een open blik. Een warm hart.
Waar begint jouw verhaal binnen de wereld van de uitvaart?In mijn kinderjaren. Als kind keek ik met open ogen naar de ceremoniewagens die door onze straat passeerden. Af en toe ging ik met mijn ouders naar een uitvaart. Ik was onder de indruk van het statig gebeuren. Statig, maar tegelijk ook heel bereikbaar. Een gebeurtenis die ik niet goed kon vatten. Er hing een sfeer van zorgvuldigheid en diep respect. Het trok me aan. Mijn fascinatie werd daar geboren. Pas jaren later heb ik mijn eerste concrete stappen gezet. Ik ben gestart met funerair vervoer. Het was een goede manier om voeling te krijgen met de wereld van dood, rouw en troost. Het voelde eerst onwennig. Mijn angst om iets verkeerd te doen was groot. Een ingrijpend moment in iemands leven vraagt om fijngevoeligheid. Het voelde zo cruciaal om het juiste te zeggen. Oefening baarde kunst. De angst ging liggen. Mijn luisterend oor groeide. Het voelde goed en gaf aanleiding om te starten als uitvaartplanner.
Je evolueerde. Kreeg vertrouwen.De angst om iets fout te zeggen, maakte plaats voor een durven voelen van wat de ander of de situatie nodig heeft. Het overlijden van een dierbare is ingrijpend. Ook al voelt men soms de dood naderen, het moment van overlijden is en blijft heel diepgaand. Als mensen bij me binnenkomen om een overlijden te regelen, schuif ik als eerste mijn laptop aan de kant. Ik bied hen koffie aan en luister. Ik stel me graag nederig en toegankelijk op. Het stelt me in staat om oprecht mee te leven met het verdriet van de ander. Empathie kan je niet veinzen. Ik ben het lege blad, waarop andermans verhaal geschreven kan worden. Voor mensen werkt het helend om te kunnen vertellen en daarin beluisterd te worden. In het verhaal dat mensen brengen, probeer ik de essentie te vatten van wat gezegd en niet gezegd wordt. Daar ga ik mee aan de slag. De kracht zit vaak in kleine dingen. Een detail kan het verschil maken. Een eigen invulling geven aan een uitvaart, komt het rouwproces ten goede. Het zet mensen in hun waardigheid. Ik benadruk telkens dat mensen op heel eigen manier afscheid mogen nemen.

Hoe geef je een uitvaart vorm na het beluisteren van het verhaal?Een uitvaart is teamwerk. Na een intake is ons team als een spiegel waar ik in kijken kan. We zijn een team van unieke karakters. Ieders eigen kijk helpt om een uitvaart vorm te geven. Ook mijn voelsprieten gaan aan het werk. Dit gaat van het zoeken naar de juiste moderator tot het uitwerken van de kleinste details. Elk detail is zo belangrijk bij een uitvaart. Zorg en zorgvuldigheid staat voorop. Bij een afscheid probeer ik zoveel mogelijk mee te gaan in de vorm die nabestaanden voorop stellen. Als mensen iets vragen wat op het eerste zicht onmogelijk lijkt, zal ik toch altijd blijven zoeken naar mogelijkheden.
Heeft het werken met de dood jouw kijk op het leven veranderd?Ik stel minder uit. Leef meer het leven. Ik voel me dankbaar en kan beter relativeren. Het oordeel naar mezelf is minder geworden. Ik kijk met meer openheid en begrip naar anderen. Ik ga meer in verbinding en ga het moeilijke minder uit de weg. Meer durven zijn. Meer echt durven luisteren. Het geeft meer vrijheid. En wat me opvalt, is dat je anderen ook meer hun vrijheid teruggeeft, door het oordeel van een verhaal af te halen.
Werken in de uitvaart roept de authenticiteit in je op.Uitvaartplanner is voor mij geen echte job. Het is een roeping. Het heeft tijd en moed gevraagd om mijn roeping te volgen. Het vergde enige durf om mijn carri re in de maritieme sector vaarwel te zeggen en voluit te kiezen voor het gevoel dat ik al jaren meedroeg. Daarnaast helpt mijn levenservaring. Twintig jaar geleden miste ik de maturiteit om dit werk te kunnen doen. Het werk in de scheepvaart heeft me flexibel en stressbestendig gemaakt. Ik deed er mensenkennis op. Het is een enorme meerwaarde in wat ik nu doe.
Hoe draag je in deze sector goed zorg voor jezelf?Collega’s zijn goud waard in deze sector. Je doet hetzelfde werk. Je bent vanuit dezelfde intentie met dit werk gestart. Daardoor heb je voeling met elkaar. Als iets heel gevoelig ligt, helpt een goed gesprek. We dragen zorg voor elkaar. Af en toe wat gas terugnemen is niet onverstandig. Ik probeer bewust van het leven genieten en met mijn twee voeten in het leven te staan.