Geen druk op 1, maar druk op 2, dan op 3. Dit is geen geval van kunstmatige intelligentie die je telefoontje beantwoordt. Wat je hoort aan de andere kant van de lijn zijn emotionele stemmen, gesproken in mijn moedertaal, die van Shakespeare of zelfs die van Vondel, want we bevinden ons in Brussel. In het begin zijn deze woorden vaak spaarzaam, maar ze smeken om hulp, om snelle en passende antwoorden. Daarna volgen ontmoetingen met vaak gespannen gezichten, belast met verdriet en de last van vermoeidheid. En dan zijn er nog de administratieve formaliteiten die afgehandeld moeten worden en de regelingen voor begrafenissen die getroffen moeten worden. Kortom, het is een zeer gevarieerde baan.  Ik haal voldoening uit de zorg voor de overledene, uit het voorbereiden van hen zodat families in de best mogelijke omstandigheden kunnen rouwen. In tegenstelling tot veel andere beroepen krijg je hier snel feedback over je werk, wat zowel stressvol als lonend is. Op dat moment zijn een glimlach van erkenning, een e-mail, een ansichtkaart, een doos bonbons of een fles wijn van onschatbare waarde. 

Dit werk, of beter gezegd, deze missie, is buitengewoon gevarieerd en laat veel ruimte voor onverwachte wendingen. Je moet voortdurend kunnen aanpassen en flexibel zijn. Elke dag is anders, elke dag brengt nieuwe uitdagingen met zich mee, maar het ultieme doel blijft altijd hetzelfde: ons uiterste best doen om de families te helpen die hun vertrouwen in ons stellen.